Deze week had ik 2 intake-gesprekken met exact hetzelfde thema: Angst voor verandering.
Twee vrouwen die allebei in een comfortabele werkpositie zitten. En met comfortabel bedoel ik:
✔️ Ze werken al lang voor hetzelfde bedrijf dus ze kennen de gebruiken en gewoonten.
✔️ Ze hebben een band (al dan niet een goede) opgebouwd met hun collega’s.
✔️ Ze hebben veel ervaring opgedaan in hun job en hebben een zekere routine in het uitvoeren van hun taken.
✔️ Hun loon is bevredigend.
✔️ Hun maandelijkse uitgaven zijn afgestemd op hun loon.
✔️ Er zit een zekere routine in hun agenda, afgestemd op het agenda van hun gezin.
✔️ De werkplek en de weg van en naar het werk voelt vertrouwd aan.
En toch … missen ze iets
Vrijheid, creativiteit, uitdaging, vervulling, waardering, erkenning, authenticiteit, samenwerking, verbinding …
Als ik hen vroeg of ze binnen 5, 10 of 20 jaar zichzelf nog in dezelfde job zien zitten zeiden ze allebei: NEEEEEEEEEE!!! Beide vrouwen gaven toe regelmatig stil te staan en erover na te denken wat ze dan wél zouden willen doen als deze job hen geen vervulling geeft waarnaar ze verlangen.
Maar tot hier toe kregen ze geen antwoord. Vandaar dat ze contact opnamen met mij als loopbaancoach van Heart@Work om de antwoorden in hun hart te vinden.
Lees je even mee wat ik hierop te zeggen had?
De antwoorden om je toekomst te plannen zullen nooit uit je hoofd komen.
Het leven is geen businessplan dat je lang op voorhand kan uitstippelen en vanuit
je hoofd kan bedenken. De verandering creëer je zelf door stap voor stap keuzes
te maken waar jij je goed bij voelt. Vanuit je hart dus.
Een mens is pas bereid om te veranderen als:
– die genoeg PIJN ervaart (lichamelijk/emotioneel/mentaal) en dagelijks de
lasten van de pijn of ongemakken ervaart
of
– de aantrekkingskracht van het nieuwe (als dat al gekend is) zo groot is
dat je er blij van wordt om te veranderen.
Geloof me: de meesten onder ons gaan door de eerste fase van de PIJN.
Ga aan de slag met je angst voor verandering.
Omdat je niet weet wat er gaat komen (want dat is onbekend terrein), ben je
geneigd om in je ‘comfortabele situatie’ te blijven zitten, want daar voel je je ‘veilig’ (ondanks de pijn). Angst voor verandering is eigenlijk angst voor het onbekende.
Wat maakt het nu zo moeilijk om de pijn los te laten en te veranderen?
Doorheen al de jaren ben je zo gehecht geraakt aan die pijn dat het een deel is gaan uitmaken van je identiteit. Je denkt met je verstand oplossingen te moeten kunnen vinden die je uit je benarde steeds weerkerende situaties halen. Maar spijtig genoeg, als je beperkende overtuiging niet is omgebuigd naar een nieuwe positieve overtuiging, mag je nog zo hard je best doen, je zal steeds in rondjes blijven draaien en dezelfde situaties aantrekken.
“ALS JE ALTIJD DOET WAT JE ALTIJD GEDAAN HEBT,
ZAL JE ALTIJD KRIJGEN WAT JE ALTIJD GEHAD HEBT”
Jouw identiteit, die o.a. gebaseerd is op beperkende overtuigingen, weet niet wat er gaat komen als je die overtuiging loslaat. Jouw persoonlijkheid is zo gewoon geraakt aan de steeds weerkerende situaties waarover je pijn ervaart en soms naar praktische oplossingen zoekt en vaak de schuld bij anderen legt, dat het zich veilig (herkenbaar) gaat voelen in die situaties.
Weerstand om te veranderen ligt dus bij het ego dat niet weet wat er zal komen.
* Hoe ziet dat er uit, je gelukkig voelen?
* Hoe voelt dat aan, geen geldzorgen meer hebben?
* Hoe zal ik mijn tijd vullen, als ik niet meer kan discussiëren met of klagen over anderen?
* Hoe voelt de leegte of liefde aan tussen mij en mijn baas als we ons niet
meer hoeven te verdedigen of bewijzen?
Het ego komt in een lege, onzekere, niet-bekende zone terecht die door jou ingevuld mag worden met nieuwe opbouwende gedachten, frisse creatieve ideeën, liefdevolle gedachten, woorden en handelingen,… kortom een héle verantwoordelijkheid.
Als je niets doet/verandert weet je dat alles hetzelfde blijft. Wil je dat? Wat heb je te verliezen?
